Op zaterdag 11 mei was er weer een Bijbels chillen avond in de ontmoetingsruimte van de Adelbertuskerk.
Na de heerlijke soep met broodjes van Agnes en Fia startten we met het samenkomstlied en gaf pastoor George ons uitleg bij de evangelielezing van de volgende dag: In dat evangelie vergelijkt Jezus zichzelf met een goede herder en Hij vergelijkt ons, alle mensen die bij Hem willen horen, met de schapen die door de herder worden beschermd.
De schapen kennen de stem van de herder en luisteren als hij roept. Ze vertrouwen de stem en zullen daarom de herder volgen.
Daarna was het voor de jongste kinderen tijd voor spelletjes zoals Memory, een bordspel met Mozes door de woestijn, of ze konden een beetje knutselen of kleuren.
De jongeren hebben met pastoor George een gesprek over het geloof gevoerd. Daarin ging hij verder over het beeld van een herder die zorgt voor zijn schapen. Ook geroepen worden bij je naam is iets heel gewoons. Kinderen worden elke dag aangesproken en geroepen. We stonden er bij stil dat het eigenlijk ook heel bijzonder is, want iemand roepen kan alleen maar als je elkaar ook kent.
Omdat God alle mensen kent bij hun naam, kan ook Hij ons roepen, net als de herder zijn schapen roept.
De vraag aan de kinderen was of zij zich ook wel eens geroepen voelden? Als voorbeeld van ‘geroepen voelen’ werd het levensverhaal van priester Frans van de Lugt verteld. Hij gaf les aan de geestelijk zwakkeren in Syrië, maar werd later vermoord. Daarover gingen de jongeren druk in gesprek.
God heeft voor ieder van ons ook een droom: om te gaan trouwen, priester of religieuze te worden of ervoor te kiezen niet te trouwen. Je kunt naar Jezus luisteren en Hem volgen, Hij zal je helpen die droom te ontdekken.
Daarna gingen de jongeren een puzzelspel spelen.
Er zijn deze keer zelfs “mensen van buiten” komen “aanwaaien”. Een oma met haar twee kleindochters die even de kerk wilden bekijken hebben gezellig meegegeten en meegedaan.
